Ja, nog niet helemaal. Want op het moment dat je denkt ik kan nu die klussen gaan doen waar ik al weken naar (uit)kijk blijkt dat door het moeten, mogen of willen afmaken van werkstukken en aanvullen van portfolio’s dit toch blijft liggen.
Maar niet getreurd we hebben de credits van jaar 1 en 2 in de pocket en jaar drie kabbelt lekker door. In principe hoef ik volgende week nog maar één verduidelijking maken. Eens beter op papier zetten wat ik heb gedaan en hoe ik het heb gedaan met welke theorie en waarom. Ik dacht dat ik dat al had maar zoals je weet is het zo dat wanneer je net dat ene vergeet waar het om draait dan mag je het nog een keer proberen. Zo voelt het bij mij tenminste. Meer de diepte in hoor ik steeds vaker om mij heen. Ik ga maar weer verder duiken dan.
Afgelopen week een dagje wezen snuffelen op mijn nieuwe school. Een leuke, kleine school met aspiraties die mij enorm aanstaan. Het komt er kort weg op neer dat er het beste uit de kinderen moet komen en dat wij daar aan bij mogen dragen. De verantwoordelijkheid van het leren ligt bij de kinderen en wij als meewerkende coach, meer wetende ouder, begeleidende leerkracht en ondersteuner lopen mee in het leerproces. Er zijn al veel mooie dingen te zien en er is nog een hoop mooi werk voor de leerkracht.
Ik mocht in de oude groep meekijken en helpen. Was vooral verbaasd over de onderlinge goede band die leerlingen hebben. Het was zeer prettig om te zien hoe de kinderen elkaar helpen, corrigeren en adviseren. Er leek wel geen nee te bestaan. Mooi voorbeeld voor de wereld om ons heen…
Nog een week dus en dan even geen pabo. Zoals de coördinator van de opleiding ook schreef “Willen jullie de komende tijd eens even niet aan ons denken, neem even rust” Ik heb hem bedankt voor de wijze woorden en hem veel plezier in zijn vakantie gewenst met het niet aan ons denken.
Resumé, het was mij het jaartje wel. Veel meegemaakt, geleerd en doorstaan.Weer een vinkje er bij op naar vinkje vier. 2011-2012 ik ben zeer benieuwd…
Leave a Reply