Inmiddels 6 maanden verder en er is wat zicht. Wel een beetje troebel maar er is zicht. Het einde van jaar drie is in zicht maar voordat ik bij de einddatum van jaar drie ben mag ik nog wel even flink aan de bak.
Momenteel mag ik weer in de bovenbouw mijn lessen geven. Wat een verademing! Het is gewoon heerlijk om met de oudere kinderen aan de gang te kunnen. Lessen uitpluizen en enthousiaste kinderen er vol in zien duiken. Mijn mentor is dit keer een man en dat maakt het ook weer anders en nog leuker vind ik. Waarom? Omdat ik nu regelmatig tijdens de evaluatie te horen krijg “ik zou het ook zo gedaan hebben. Het is wellicht wat zwart-wit of kort door de bocht maar soms hebben kinderen dat nodig” Dat voelt prettig moet ik bekennen. Na twee jaar onderbouw is het nu weer bovenbouw en volgend jaar ook waarschijnlijk.
Voor volgend jaar gaat het iets anders dan ik gewend was. Ik ga namelijk een grotere verantwoordelijkheid krijgen. Ik word leerkracht voor twee dagen per week en heb dan een zogenaamde duo collega waarmee ik de klas draai. Ik noem het een leer-werk stage en de KPZ noemt het Werkplekopleiding (WPO) waar een begeleider op afstand (BOA) mij beoordeelt , stimuleert en adviseert. Het is behoorlijk spannend op welke school ik dit mag gaan doen maar de drie sollicitatiegesprekken alleen al waren zeer leerzaam.
Al met al weer genoeg te doen, te vertellen, te verwachten en te beleven.
En oh ja, ik vind het nog steeds leuk! Ik laat dit wellicht niet altijd zien maar het is zeer leuk. En nu verder…waar was ik gebleven…waar moet ik beginnen?
Leave a Reply