Inmiddels druk met het omzagen van bomen om maar papier te hebben om te kunnen beschrijven. Zojuist weer een paper van ruim 100 pagina’s gemaakt. We zijn lekker bezig.
Dit klinkt wellicht wat pessimistisch maar al dat geschrijf zorgt er voor dat ik ondertussen steeds meer opsteek en leer. Ik ben niet zo’n lezer en wordt door de opdrachten nu behoorlijk gedwongen veel te lezen. Wat mij opvalt is dat net als ik mijn mening gevormd heb ik om de oren geslagen word door het tegendeel. Dat dan ook maar lezen, mening opnieuw vormen en weer verder.
Morgen mag ik mijn specialisatieonderzoek laten lezen door mede studenten om er dan vervolgens over te discussiëren. Best spannend en waarschijnlijk wederom leerzaam. Het helpt mij verder in het professionaliseren zoals dat zo mooi heet. Ik heb er vertrouwen in dat het allemaal gaat lukken en dat moet ook anders kan ik volgens jaar weer niet verder met mij baan als duo-leerkracht op een, tromgeroffel, oecumenische Dalton basisschool hier in de buurt.
Wat ik nog wel met jullie wil delen is de metafoor die ik mocht maken voor wat betreft mijn specialisatie. Er werd gevraagd waar sta je en wat wil je nog en hoe kijk jij daar tegen aan. Doe dit in een metafoor.
Hier komt ie…
De opleiding kun je zien als een bevalling.Kwamen in Pabo 1 de Weeën, braken in Pabo 2 de vliezen zitten we nu in Pabo 3 te denken of er voldoende ontsluiting is, komt er wat? Is er al wat zichtbaar? en of we niet moeten inknippen? In Pabo vier zal de bevalling plaatsvinden om uiteindelijk na Pabo 4 te zien dat er een mooi nieuw leven gaat komen, het leven van leerkracht basisonderwijs! En dat leven zal met vallen en opstaan gaan gebeuren.
Nog één maand…
Annemie Schuitemaker said on
Daan ik wens je een voorspoedige bevalling geen keizersnedes of andere nare zaken. Gezien jouw enthousiasme en bevlogenheid kan het niet anders dan dat er een prachtig kindje uit voort komt!